The effect of Mesnevî supported values education on the attitudes of 4th grade students in primary school

Authors

DOI:

https://doi.org/10.14527/pegegog.2019.008

Abstract

The aim of this study is to define the effect of Mesnevî Supported Values Education on the attitudes of 4th grade students in primary school towards the values such as Hospitality, Philanthropy, Patriotism, Giving Importance to the Family Unity and Tolerance. The experimental method including pretest and posttest experimental and control groups was used in order to demonstrate the differences between the attitudes of the experimental group Education was applied and the control group on which Mesnevî Supported Values Education was not applied. The data has been gathered by using attitude scale and interview forms developed by the researchers in this study. In the results obtained by analysing the data, after the application, a significant difference in favor of the experimental group between the attitude scores regarding values such as Hospitality, Philanthropy, Patriotism, Giving Importance to the Family Unity and Tolerance was found between experimental and control groups. No significant difference between the attitude scores of experimental and control groups was found in according to gender, educational background and level of income of parents. In the interviews, it is found that Mesnevî Supported Values Education application objectifies the process of value education, makes value learning easy and has a positive impact on the attitudes of students towards values.

Downloads

Download data is not yet available.

References

Akbaş, O. (2004). Türk milli eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının ilköğretim II. kademedeki gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi. Unpublished doctorate dissertation, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Akkaya, S. (2013), Mevlâna’nın mensur eserlerinde değerler eğitimi. Unpublished master’s thesis, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Aktepe, V. & Yel, S. (2009). İlköğretim öğretmenlerinin değer yargılarının betimlenmesi: Kırşehir ili örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (3), 607-622.
Aktepe, V. (2010). İlköğretim 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde “yardımseverlik” değerinin etkinlik temelli öğretimi ve öğrencilerin tutumlarına etkisi. Unpublished doctorate dissertation, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Aladağ, S. (2009). İlköğretim sosyal bilgiler öğretiminde değer eğitimi yaklaşımlarının öğrencilerin sorumluluk değerini kazanma düzeyine etkisi. Unpublished doctorate dissertation, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Altın, F. T. (2010). Mevlâna’nın eserlerinde dostluk ve samimiyet değerlerinin işlenişi ve eğitim açısından tahlili. Unpublished master’s thesis, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Arıkan, A. (2011). Değerler eğitiminin tanımı, önemi ve kapsamı. A. Arıkan (Ed.). Okulöncesi Dönemde Değerler Eğitimi (pp. 1-28). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Arslan, A. (2006). Bilgisayar destekli eğitim yapmaya ilişkin tutum ölçeği. Yüzüncüyıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, III (II), 34-43.
Aydın, A (2014). Eğitim hikâyedir. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Bakeman, R. & Gottman, J. M. (1997). Observing interaction: introduction to sequential analysis. Cambridge: Cambridge University Press.
Baydar, P. (2009). İlköğretim beşinci sınıf sosyal bilgiler programında belirlenen değerlerin kazanım düzeyleri ve bu süreçte yaşanılan soruların değerlendirilmesi. Unpublished master’s thesis, Çukurova Üniversitesi, Adana.
Bayram, A. (2011). Mesnevî’de Mevlâna’nın Eğitim ve Eğitim Yöneticisine Dair Görüşleriyle Modern Anlayışı Bir Karşılaştırma Denemesi. Unpublished master’s thesis, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Boyatsiz, R.E. (1998). Thematic analysis and code development: transforming qualitative information. Thousands Oaks, CA: Sage Publications.
Büyüköztürk, Ş (2014). Deneysel desenler. Öntest-sontest kontrol grubu desen ve veri analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Cresswell, J. W. (2013). Qualitative inquiry & Research design: choosing among five approaches. Thousands Oaks, CA: Sage Publications.
Çelik, İ. (2005). Klâsiklerimiz/XIII “Mesnevî-i Manevî”. Tasavvuf İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi, 6 (14), 661-696.
Çelikkaya, H. (2013). Fonksiyonel eğitim sosyolojisi. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
Çengelci, T. (2011). Değerler eğitiminde ahlak ve karakter eğitiminin yeri. A. Arıkan (Ed.). Okulöncesi Dönemde Değerler Eğitimi (pp. 51-80). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Çomaklı, K. (2015). Mevlâna’nın Mesnevî adlı eserinde yer alan hikâyelerin sosyal bilgiler dersi öğretim programındaki değerlerin öğretiminde kullanımının incelenmesi. Unpublished master’s thesis, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Dilmaç, B (1999). İlköğretim öğrencilerine insani değerler eğitimi verilmesi ve ahlaki olgunluk ölçeği ile eğitimin sınanması. Unpublished master’s thesis, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Doğan, S. (2015). Mesnevî’den pedagojik telkinler. İstanbul: Selis Yayınları.
Doğanay, A. (2006). Değerler eğitimi. C. Öztürk (Ed.), Hayat bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi yapılandırmacı bir yaklaşım (pp. 255-286). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Doğanay, A. (2012). Değerler eğitimi. C. Öztürk (Ed.), Sosyal bilgiler öğretimi (pp. 225-256). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Durmuş, G. (2011). Mevlâna’da eğitici değerler ve dil. Unpublished master’s thesis, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Erkek, G. (2008). Mevlâna’nın Mesnevî’sinden ilköğretim okulları için seçilen öykülerin eğitsel yönünün incelenmesi. Unpublished master’s thesis, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Gibson, E. & Schwartz, S. H. (1998). Values priorities and gender. Social Psychology Quarterly. 61 (1), 49-67.
Gültekin, F. (2007). Tarih I dersinde işe koşulabilecek değer öğretiminin yeni yaklaşımlarının öğrencilerin “hoşgörü” değeri anlayışlarının gelişimine etkisi. Unpublished master’s thesis, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Harris, E. L. (1991). Identifying integrated values education approaches in secondary schools. Unpublished doctorate dissertation, Texas A & M University, Texas.
Hökelekli, H. (2010). Modern eğitimde yeni bir paradigma: değerler eğitimi. Eğitime Bakış Dergisi, 6 (18), 4-10.
İşcan, C. D. (2007). İlköğretim düzeyinde değerler eğitimi programının etkililiği. Unpublished doctorate dissertation, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karagöz, Y. & Kösterelioğlu, İ. (2008). İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin faktör analizi metodu ile geliştirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (21), 81-97.
Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler ve teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kaymakcan, R. (2010). Değer kavramı ve gençlerin dini değerleri. Eğitime Bakış Dergisi, 6 (18), 10-16.
Karma, E. H. & Kahil, R. (2005). The effect of living values: an educational program on behaviors and attitudes of elementary students in a private school in lebanon. Early Childhood Education Journal, 33 (2), 81-90.
Klaval, M. (2011). Mevlâna'nın Mesnevî'sinde dönemin sosyo-dini yapısı ve tasavvufi hayatı. Unpublished doctorate dissertation, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Keeves, J. P. & Sowden, S. (1994). Descriptivedata, analysis of. In T. Husen & N. Postlethwaite (Eds.), The International Encyclopaedia of Education (pp. 1464-1475). London: Pergamon.
Keskinoğlu, M. Ş. (2008). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerine uygulanan mesnevî temelli değerler eğitimi programının ahlaki olgunluğa ve saldırganlık eğilimine etkisi. Unpublished master’s thesis, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kurt, H. (2007). Mevlâna’da insanlığın birliği ve diyalog. Uluslararası Mevlâna ve Mevlevilik Sempozyumu Bildiriler II (pp. 169-174). Şanlıurfa: Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi.
Küçükbezirci, Y. (2013). Mevlâna’nın hoşgörü felsefesi ve iletişim. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. (30), 19-25
Lickona, T. (1996). Eleven principle of effective character education. Journal of Moral Education, 25 (1), 93-100.
Lincoln, Y. S. &Guba, E.G. (1985). Naturalistic inquiry. Newbury Park, CA: Sage Publications.
Mevlâna. (1991). Mesnevî. V. İzbudak (Trans.), İstanbul: MEB Yayınevi
Mevlâna (2014). Mesnevî tercemesi ve şerhi. A. Gölpınarlı (Trans.), İstanbul: İnkılap Yayınevi.
Mevlâna. (2016). Konularına göre açıklamalı mesnevî tercümesi. Ş. Can (Trans.), İstanbul: Ötüken Yayınevi
Miles, M. B., Huberman, A. M. & Saldana, J. (2014). Qualitative data analysis: a methods sourcebook. Thousands Oaks, CA: Sage Publications.
Moore, A. L. (2005). A case study of how an elementary school aged student perceives and responds to character education. Unpublished doctorate dissertation, The University of Wyoming, Wyoming.
Naylor, D. T. & Diem, R. A. (1987). Elemantry and middle school social studies. New York: Random Hause Press.
Nicholson, R. (2014). İslam sûfileri. M. Dağ (Trans.), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Özensel, E. (2007). Liseli kız ve e rkek öğrencilerin değer yargıları ve Türk toplumunun temel toplumsal kurumlarına bakış açıları. R. Kaymakcan (Ed), Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu (pp. 742-769). İstanbul: DEM Yayınları.
Öztürk, Y. N. (2008). Mevlâna Celaleddin Rumi ve insan. İstanbul: Yeni Boyut Yayınları.
Perry, A. D. & Wilkenfeld, B. S. (2006). Using an agenda setting model to help students develop & exercise participatory skills and values. Journal of Political Science Education, 2 (3), 303-312.
Sancak, Y. (2011). Mevlâna’nın Mesnevî adlı eserinin sosyal bilgilerde değer kazanımındaki rolü (nitel bir araştırma). Unpublished master’s thesis, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
Sancak, Y., Topkaya, Y. & Şimşek, U. (2013). Role of thestories in the Mesnevî from Mevlâna in teaching the value of hospitability. The Journal of International Social Research, 6 (26), 470-481.
Silverman, D. (2006). Interpreting qualitative data: methods for analyzing talk, text and interaction. London: Sage Publications.
Sucu, A. Ö. (2012). Mesnevîlerin edebiyat eğitiminde değer aktarım aracı olarak kullanılması. Unpublished master’s thesis, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Sümbüloğlu K. & Akdağ B. (2009). İleri biyoistatistiksel yöntemler. Ankara: Hatipoğlu Yayıncılık.
Sümbüloğlu, K. & Sümbüloğlu, V. (2014). Biyoistatistik. Ankara: Hatiboğlu Yayıncılık.
Şimşekler, N. (2007). Mevlâna’nın eserleri ile ilgili yabancı dillerde yapılan çalışmalar (1973-2005). A. Karaismailoğlu (Ed.), Mevlâna Araştırmaları I (pp. 159-212). Ankara: Akçağ Yayınları.
Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
Taylor, M. J. (1996). Voicing their values: pupils mora and cultural experience. J.M. Halstead & M.J. Taylor (Eds.), Values in Education and Education in Values (pp. 126-147). London: Falmer Press.
Tezbaşaran, A. (2008). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
Thompson, W. G. (2002). The effects of character education on student behaviour. Unpublished doctorate dissertation, East Tennessee State University, Tennessee.
Tok, M. (2007). Mevlâna'nın Mesnevî’sindeki hikâyelerin çocuk edebiyatı açısından değerlendirilmesi. Unpublished master’s thesis, Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Tok, M. (2012). Mesnevî’deki masalların farklılığı ve eğitimsel işlevleri. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, (4), 42-57.
Tozlu, N. & Topsakal, C. (2007). Avrupa Birliği’ne uyum çerçevesinde değerler eğitimi. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Ş. Arslan & M. Zengin (Eds.), Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu Bildirileri (pp. 177-202). İstanbul: DEM Yayınları.
Turan, R., Belenli, T. & Kiriş, A. (2010). Mesnevî ve Mesnevî’nin sosyal bilgiler programında yer verilen değerler çerçevesinde incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 169-203.
Uzunkol, E. (2014). Hayat bilgisi öğretiminde uygulanan değerler eğitimi programının öğrencilerin özsaygı düzeyleri, sosyal problem çözme becerileri ve empati düzeylerine etkisi. Unpublished doctorate dissertation, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Yalar, T. (2010). İlköğretim sosyal bilgiler programında değerler eğitiminin mevcut durumunun belirlenmesi ve öğretmenlere yönelik bir program modülü geliştirme. Unpublished doctorate dissertation, Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
Yaman, E. (2012). Değerler eğitimi. Ankara: Akçağ Yayınları.
Yel, S. & Aladağ S. (2015). Sosyal bilgilerde değerler öğretimi. M. Safran, (Ed.), Sosyal Bilgiler Öğretimi (pp. 117-148). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Yeniterzi, E. (1995). Mevlâna’nın eserlerinde insan terbiyesi. 7. Milli Mevlâna Sempozyumu. Konya: Selçuk Üniversitesi Selçuklu Araştırma Merkezi.
Yeşil, R. & Aydın, D. (2007). Demokratik değerlerin eğitiminde yöntem ve zamanlama. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 65-84.
Yıldırın, K. (2013). Mesnevî’de üst düzey düşünme becerilerinin geliştirilmesi için faydalanılabilecek metaforların incelenmesi. Unpublished master’s thesis, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
Yıldız, F. (2012). Mevlâna Mesnevî'sinde benliğin keşfi. Unpublished master’s thesis, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Yiğittir, S. (2009). İlköğretim sosyal bilgiler dersi 4. ve 5. sınıf değerlerinin kazanılma düzeyi. Unpublished doctorate dissertation, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Downloads

Published

2018-10-23

How to Cite

Taş, H., & Kıroğlu, K. (2018). The effect of Mesnevî supported values education on the attitudes of 4th grade students in primary school. Pegem Journal of Education and Instruction, 9(1), 209–254. https://doi.org/10.14527/pegegog.2019.008